Over Ons

‘De Heidebloem’ is omstreeks 1907 gebouwd in opdracht van meester-schrijnwerker August Van Dijck, getrouwd met Antonia Van Looy. De benaming lag voor de hand: de heide werd gerooid en in de plaats daarvan werd ‘De Heidebloem’ gebouwd. De stichters-bouwers begonnen met een hotel-café-pension en een schrijnwerkerij. De stoomtram bracht de mensen vanuit de stad naar het platteland, naar het familiepension. De meester-schrijnwerker nam het zekere voor het onzekere en bleef zijn beroep verder uitoefenen, naast de uitbating van het café-hotel.

Dit bleef zo tot halverwege de jaren dertig, vlak voor de Tweede Wereldoorlog. In die tragische periode namen de zusters Josefien en Elvira Van Dijck het roer over. Achiel Sebreghts kwam het duo versterken, de houtbewerkingsmachines werden aan de kant geschoven en de machine van de feestjes begon stilaan te draaien. Vele inwoners van Sint-Antonius en omstreken vierden er feest tot ’s morgens vroeg!

In 1966 besloot de jongste van vijf zonen het Klein Seminarie van Hoogstraten te ruilen voor de Antwerpse Hotelschool en een jaar later was de traiteurdienst reeds een feit. Op het einde van de jaren zestig werden er reeds dagelijks maaltijden ‘aan huis’ geleverd.

Vanaf het begin van de jaren zeventig kwam juffrouw Kris Goeyvaerts een kijkje nemen en voor ze het wist was zij mede-eigenaar van hotel-restaurant ‘De Heidebloem’. Vanaf nu begonnen de aanpassingswerken tegen een relatief hoog tempo aan dit gebouw en werden de activiteiten nog opgevoerd. De hotelcapaciteit is verdubbeld en de traiteurdienst heeft iedere dag wel ergens een activiteit.

Sinds 2005 heeft reeds de 4e generatie het roer overgenomen. Sofie legt haar ziel in het restaurant: zij bedient jullie met de glimlach. Dimitri verzorgt de catering, alle bedrijfsfeesten en familiediners. Nicholas haalt zijn bureaukennis boven, en zorgt voor de boekhoudkundige kant. Ook zij hebben sinds overname nog niet stilgezeten. Zij proberen er hun jonge modernere tint aan te geven, maar vergeten zeker de hoofdzaak niet, het huiselijke gevoel.

De heide is steeds geloofd om zijn romantische kleuren bij ondergaande zon, en ook zonder spectaculair reliëf blijft zij prachtig in alle eenvoud. Wij zijn het spiegelbeeld van deze bloem, eenvoudig, niet spectaculair, maar als we in de bloei staan, dan zijn we om nooit te vergeten. De schrale grond van weleer, met zijn altijd bloeiende heide, heeft plaats geruimd voor de bloem van onze zaak. En telkens als er mensen verschijnen staan wij in bloei, want zij en zij alleen zijn onze voedingsbodem.

Van harte dank voor uw enthousiaste aanwezigheid in onze bloeiende ‘Heidebloem’.

Sofie, Dimitri, Nicholas